کف لگن از عضلات، رباط‌ها و بافت‌های خاصی تشکیل شده است که باعث می‌شود واژن، رحم، مثانه، رکتوم و شکم در جای خود قرار بگیرند. نقص در این عضلات باعث سیستوسل و رکتوسل می‌شود. وقتی دیواره بین مثانه و واژن دچار نقص شود و مثانه به داخل واژن بیفتد، به این حالت سیستوسل می‌گویند. این افتادگی باعث بی‌اختیاری و تخلیه ناکافی ادرار می‌گردد. وقتی دیواره بین رکتوم و واژن دچار نقص شود و رکتوم به داخل واژن بیفتد، به این حالت رکتوسل می‌گویند. این افتادگی باعث درد در واژن و رکتوم و مشکلات در دفع مدفوع می‌گردد. مشکلات کف لگن به دلیل فشارهای ناشی از زایمان، افزایش سن، سرفه و برونشیت مزمن، یبوست مزمن، چاقی و بلند کردن وسایل سنگین یا بالا بودن سطح فعالیت بدنی و سابقه خانوادگی می‌باشد.
روش:
جراحی تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی بین 45 دقیقه تا 2 ساعت طول می کشد. این یک عمل سرپایی است و بیمار بعد از عمل به خانه برمی‌گردد. در صورت وجود شرایط پزشکی پیچیده، امکان یک شب بستری وجود دارد. جراح دو برش در دیواره واژن، یکی در دیواره واژن و بافتی که مثانه را از واژن جدا می سازد و دیگری بین واژن و رکتوم ایجاد می‌کند. جهت ترمیم دیواره هم از خود بافت استفاده می‌شود و همچنین بر اساس وضعیت بیمار، از پیوند مش استفاده می‌شود.
بهبودی:
برای تسکین درد از داروهای ضد‌درد استفاده می‌شود. ممکن است سوند ادراری 2 تا 6 روز در مثانه بماند. در طی چند هفته بعد از عمل ممکن است ترشحات خونابه‌ای از واژن بیرون بیاید. بیمار نباید وسایل سنگین بلند کند. فعالیت‌های روزانه را می‌توان بعد از 4 هفته افزایش داد. جراح دستورالعمل‌های خاصی در مورد نحوه مراقبت ارائه می‌دهد.