لاپاروسکوپی یک روش جراحی تشخیصی و هم‌زمان درمانی است که در آن به جای یک برش بزرگ و باز‌کردن کامل شکم، از چند برش کوچک استفاده می‌شود. به‌همین علت به عمل‌جراحی که با لاپاروسکوپ انجام می‌شوند، کم‌تهاجمی گفته می‌شود. لاپاروسکوپ یک دوربین و لامپ کوچک دارد که هنگامی که وارد بدن می‌شود، تصاویر اجزای داخل شکم را روی مانیتور نمایش می‌دهد.
روش:
لاپاروسکوپی بین 1 تا 2 ساعت طول می کشد. تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. این یک عمل سرپایی است و بیمار بعد از عمل به خانه برمی‌گردد. جراح یک تا چهار برش به طول کمتر از 3 سانتی‌متر در شکم ایجاد می‌کند. ابتدا یک لوله‌ی نازک به نام کانولا وارد ناحیه شکم می‌شود و شکم با گاز دی‌اکسید‌کربن متورم می‌شود تا دستگاه‌های داخلی بدن راحت‌تر دیده شوند. سپس لاپاروسکوپ و ابزار جراحی وارد محوطه شکم می‌شود. لاپاروسکوپ یک لوله بلند و نازک با نور زیاد و دوربین با وضوح بالا در قسمت جلویی است که دوربین آن تصاویری از اجزای داخل شکم روی مانیتور نمایش می‌دهد و جراح می تواند اجزای داخل شکمی را در لحظه مشاهده نماید. پس از پایان کار ابزارها از بدن خارج می‌شوند، گاز تخلیه شده و برش‌ها با بخیه یا چسب جراحی بسته می‌شوند.
بهبودی:
چند روز پس از لاپاروسکوپی درد در ناحیه عمل احساس می‌شود. برای کاهش درد مسکن طبق تجویز جراح مصرف می‌شود. احساس درد شانه و نفخ پس از این عمل متداول است. درد شانه معمولا حاصل گاز دی اکسید کربن است. ظرف چند روز این ناراحتی باید برطرف شود. بیمار می تواند تمام فعالیت‌های طبیعی را یک هفته پس از عمل از سر بگیرد. جراح دستورالعمل های خاصی در مورد نحوه مراقبت ارائه می‌دهد.